هر عددِ طبیعی را که به جز ۱ و خودش به هیچ عددِ دیگری بخش‌پذیر نباشد، اول می‌گوییم. مثلاً ۱۳ عددی اول است چون فقط بر ۱۳ (یعنی خودش) و ۱ بخش‌پذیر است. مثلاً ۱۴ اول نیست چون علاوه بر اینکه بر خودش و ۱ بخش‌پذیر است، بر ۲ و ۷ هم بخش‌پذیر است.
مشخص است که اعدادِ زوجِ بزرگ‌تر از ۲ نمی‌توانند اول باشند، چون به جز خودشان و ۱، حتماً بر ۲ هم بخش‌پذیرند (همهٔ اعدادِ زوج بر ۲ بخش‌پذیرند).
خودِ عددِ ۱ نه اول است و نه غیر اول.
عددِ ۲ تنها عددِ اول است که زوج است.
اول بودن یا نبودن را فقط برای اعدادِ طبیعی بررسی می‌کنیم. یعنی این سؤال که آیا عددِ ۲- اول است یا نه، سؤالی بی‌معناست. همین‌طور برای عددی اعشاری مانندِ ۲/۵ هم، اول بودن یا نبودن مطرح نمی‌شود.
در لیستِ زیر، همهٔ اعدادِ کوچک‌تر از ۱۰۰ را می‌بینید: