راه‌های زیادی وجود دارد که کسی توانایی استدلال خود را پرورش دهد یا بر میزانِ تمرکز خود بیفزاید. استفاده از بازی‌های فکری یکی از این راه‌ها است. بین این بازی‌ها، وِی‌چی یا گو یک گنج تمام عیار است. برای مواجه شدن با دنیایی از محتوای متنی و تصویری و بازی‌های آنلاینِ گو یا بادوک (go)، کیپان و نیم‌وِی‌چی (کپچرگو) عضو باشگاه شوید.
در دورهٔ «کاشو» ( ۸۴۸ - ۸۵۱ قبل از میلاد) و در دورهٔ «نین جو» (۸۵۱ - ۸۵۴ قبل از میلاد)، یک شاهزاده ژاپنی در چین اقامت گزید و در آنجا توسط بهترین بازیکن چین آموزش دید. حکایت پیش رو در مورد این شاهزاده نقل شده است: برای اینکه به او احترام بگذارند، چینی‌ها اجازه دادند تا با بهترین بازیکن ویچی (گو) ملاقات کند، و او برای اینکه در این بازی به آنها غلبه کند به این نتیجه رسید که مهره‌هایش را دقیقا مانند رقیب‌اش روی تخته بچیند؛ به این معنی که وقتی رقیب‌اش مهره‌ای را در نقطه‌ای قرار می‌داد، او مهره‌اش را در نقطه ای متقارن و روبروی آن می‌گذاشت. نقل است که او با این روش توانست بازی را ببرد. ممکن است بعد از شنیدن این حکایت کسانی گمان کنند که چینی‌ها بازیکن‌های ضعیفی بودند اما حقیقت این است که آنها به سرعت ابزارهای لازم برای چیره شدن به این شیوه دفاعی را پیدا کردند.
می‌گویند که در سال ۸۵۰ قبل از میلاد یک ژاپنی به نام واکینو، به عنوان هوادار سرسخت این بازی معروف شد. او مداوم روز و شب بازی می‌کرد و آن چنان در بازی غرق شده بود که همهٔ چیزهای دیگر در زندگی‌اش را مطلقا فراموش کرد.
تا دو قرن بعد، دانش بازی گو (go) بیرون از دربار پادشاهی در شهر کیوتو گسترش چندانی نداشت. در واقع در آن زمان ویچی بازی کردن خارج از دربار ممنوع بود. گفته شده که در دورهٔ «اوتوکو» ( ۱۰۸۴ - ۱۰۸۶ قبل از میلاد)، شاهزادهٔ دوا، که نام‌اش «کیووارا نو ماشیرا» بود، به شکل پنهانی بازی را در منطقهٔ اوشو معرفی کرد و در آنجا همراه با رعیت‌هایش مشغول به بازی شد. از آن زمان نه تنها تعداد بازیکن‌ها در میان اشراف افزایش یافت بلکه حتی مردم عادی نیز شروع به انجام این بازی کردند.
می‌دانیم که بازیِ ویچی (گو) در آغاز قرن ۱۳ ام، بین طبقهٔ سامورایی شناخته شده بوده و با اشتیاق فراوان بازی می‌شده. در آن زمان، تمام کسانی که به جنگ می‌رفتند، از ژنرال‌های معروف تا سربازان درجه پایین، این بازی را انجام می‌دادند. آنها تختهٔ بازی به همراه مهره‌هایش را تا محل نبرد با خود حمل می‌کردند و در زمان‌هایی که از جنگ فارغ می‌شدند، آنها را بیرون می‌آوردند و نبردهایی دوستانه را از طریق بازی از سر می‌گرفتند. تعداد زیادی از راهبان و شاعران آن دوره نیز به وی چی علاقه زیادی داشتند و حتی از بسیاری از آنها به عنوان بازیکنان مشهور وی چی نام برده شده. سه تن از مشهورترین ژنرال‌های ژاپن به نام‌های نوبوناگا، هیدیوشی و ایه یاشو، از دوستداران این بازی بودند.
این اتاق مخصوصِ اعضای باشگاه است. با پرداخت حق عضویتِ سالانه ( 50 هزار تومان در سال 1401) می‌توانید عضو باشگاه شوید. ضمن اینکه در این اتاق می‌توانید با دیگر اعضای باشگاه به تبادل نظر دربارۀ بازی بپردازید، به امکانات زیر نیز دسترسی خواهید داشت:
- دسترسی به محتوای آموزشیِ اختصاصی
- مطلع شدن از رویدادهای انستیتو
- شرکت در دورهمی‌های بازی
- برخورداری از تخفیف‌های ویژۀ اعضا
با ثبت نام در این اتاق خودبخود عضو باشگاه خواهید شد.
هر سؤالی در موردِ باشگاه دارید یا به کمکی نیاز دارید با شمارهٔ ۰۹۱۰۲۲۴۱۴۹۷ در ارتباط باشید. خوشحال می‌شویم اگر بتوانیم کمکتان کنیم.
هزینهٔ عضویت: ۵۰ هزار تومان (هنگامِ انتقال به درگاه، ۹ درصد مالیات بر ارزشِ افزوده به این مبلغ اضافه خواهد شد.)